لشکر مامون
تقدیم به امامی که در محاصره برج هاست:
یا ابالحسن!
لشکریان مأمون
به اشغال مشهدت هستند
ابلیسک های بلندشان
مناره های قدسی ات را
در محاصره ای گنگ نشسته
و هرم های شیطانی شان
به گنبد طلایت
با کینه چشم دوخته اند
و با صدای دنس دجال
قصد خاموشی
نقاره خانه عرشی ات دارند
و زائرین گوساله سرمایه
و مومنین قارون پیامبر($)
با کفش های سیندرلا
کفش داری پابرهنگان در پناهت را
چشم دیدن ندارند!
و بیمار دلان دلار
بغض پنجره فولاد شفابخشت را
اصول دین خویش ساخته اند
و فاضلاب زندگی آمریکایی را
به جای کوثر سّقا خانه ات
به مردمان
قصد قالب دارند!
*
یا ابالحسن!
به ده هزار پاسدار سپاهت بگو
مأمون هنوز نمرده
و جنگ پایان نسپرده
که به فکر جمع غنیمتید!
بگو
دست ز برج سازی کشند و
برجک های بلند سازند
خاک برداری را گذارند و
خاکریز بسازند!
پارک های آبی را
به یزید سپارند و
قمقمه های گردان حنظله را دریابند!
بگو
باب نجات
باب الجواد توست
نه دامن عالی جناب پول!
بگو
کشتی نوح
دارالحجّهء حرم است
نه الوارهای به هم چسبیده ای
از جنگل های سوزنی آلسکا!
بگو
ابراهیمی که ساخته اید
خودش بتی است ساخته نمرود($)
که شکستنش واجب است!
بگو
داستان های قرآن
از جنس سوره نذر است
از جنس فقیر و یتیم و اسیر
نه از جنس کاخ های کوشک!
بگو
داستان کودکان کربلا را
که سرزمینی به وسع تاریخ است
به اوهام آلیس
در سرزمین عجایب نفروشند!
بگو
معجزه انقلاب خمینی را
به دود چراغ جادوی علاالدین
تار نسازند
*
یا ابالحسن!
به سپاهیانت
به پاسداران سپاهت گو
برای فرشتگان حرم
میان میدان مین تجمل
معبری از جنس سادگی سازند
تا بال های قدسی شان
زخم خصم نگیرد
و راه های آسمان را
بر کبوتران آزادت بست نبندند
که این عاشقان
ز خستگی می میرند
امّا
جز اوج گنبد طلایت
بال خویش
به نشستن بر برجی
آلوده نخواهند ساخت!
سلمان کدیور"سلیم"
